Aile içi cinayetleri konuşmaya toplumca cesaretimiz var mı? Hani biz de aile çok kutsal ya... Dokunulmaz oraya, karı koca arasına girilmez. Ataya saygısızlık olmaz!

Bal gibi de olur efendim! Bal gibi de karı koca arasına girilir! Aile de kutsal mutsal değil!

Bunlar tatava tatava!

Bakın işlenen cinayetlere... Alacak verecek, bir anlık kavga gürültü haberi değilse neredeyse hepsi aile içinde... Ya koca karısını, ya baba çocuklarını, ya anne çocuklarını, ya evlatlar ana babasını öldürüp duruyor!

Sadece cinayet olsa yine iyi! Bir de işin istismar tarafı var! O da yine çoğunluğu aile içinde!

Şimdi ben böyle konuşunca sanmayın ki ben aile karşıtı biriyim! Asla, katiyen! Aile kavramını da severim. Harika da bir ailem var. Bir aileyi harika kılan nedir onu konuşalım...

O evde sevgi dili varsa, kadın gülüyorsa, çocuklar rahatlıkla uykuya dalıyorsa, korku kavramı yoksa o ev bir ailenin evidir. Diğer türlü patırtı kütürtü, dayak, küfür, kıyamet, her türlü istismar, mutsuzluk varsa oradan aile falan çıkmaz. Oradan çıksa çıksa MECBUREN YAŞAMAK ZORUNDA KALAN BİR AVUÇ İNSAN YIĞINI ÇIKAR!

Toplum demek aile demektir, hani en küçük çekirdek birim falan ya!

Toplumda işsizlik arttıysa, geçim sıkıntısı varsa, psikolojik ve sosyolojik hastalık ve değişimlere yetkililer tarafından müdahale edilmiyorsa, çocuklar sahipsiz, bakımsız ve açsa, kadın korunmuyorsa, uyuşturucu, alkol gibi bağımlılıklar coştuysa oradan siz ne hayır bekleyeceksiniz!

Dün gece Bursa'da, sadece Bursa'da ve sadece bir gecede iki evlat babasını öldürdü. Biri annesini de ağır yaraladı.

Aile içindeki şiddetin boyutları uçtu gitti, kadın cinayetlerini konuşmak bile istemiyorum. Ama artık bu olayın adı kadın cinayetleri ile sınırlı kalamaz.

Aile içi şiddet bu ülkenin en büyük sorunudur!

BAKIN EN BÜYÜK SORUNUDUR!

Bakımsız, aç, yatağında huzursuz uyuyan, dayak yiyen çocuklar bu ülkenin en büyük sorunudur!

Bugünün çocuklarının iyiliği, esenliği sağlanmaz ise gelecekte sağlamadığımız o iyilik, sağlık hali, gelecekte sorun olarak karşınıza çıkar.

Bugün bütün ülke Narin'i arıyor. 

Çağla Tuğaltay, Hande Çinkitaş, Şiar Kılıç... Daha sayalım mı?

Aile içi şiddete çözüm bulmadan hangi aileyi kutsuyorsunuz efendiler!

Aile kurumu, birbirini hiçbir koşulda istismar etmeyen, zarar vermeyen, koruyup kollayan kişiler tarafından oluşturulur ve oluşur.

İlla bir şeyi kutsayacaksanız çocuk, kadın, erkek, kısaca İNSAN yaşamını kutsayın! Yatağa aç giren, dayak yiyen, cinsel, psikolojik vs. ne ise istismar edilen çocuklara yapılmayan annelikler ve babalıklar kutsanmaz, özel günleri de kutlanmaz! Ne bayramda eli öpülür, ne de bir bardak su verilir.

Son olarak, düşündüğümde aklımı yitireceğim bir şeyi sizlerle paylaşmak istiyorum.

Bazen çocuğuma bakıyorum. Ben bu çocuğu beslemesem, şiddet göstersem, istismar etsem, canını yaksam, bir şekilde zarar versem beni kim nasıl durdurabilir, kim fark edebilir bu şiddeti? O kadar masum, o kadar anne babaya muhtaç ki çocuk dediğin! Ona vereceğin yemek, bir oda, huzurlu bir ev, sağlıklı bir yaşam... Bunlara sahip olabilen kaç çocuk var?

O evden çok ciddi sesler çıkmadığı sürece, çocuk açlıktan bayılmadığı sürece çocuklarımızı kontrol edecek bir mekanizma var mı? Hatırlayın Görükle'de çöp evden çıkan çocuğu! Sesi bile çıkmayan yavrucağı evin kirası ödenmediği için yapılan baskınla bulunmuştu!

Benim çocuğum bana emanet! Her şeyiyle. Ben iyiysem çocuğum iyi; ama ben kötüysem çocuğum göreceği zararı kontrol edecek birileri var mı?

Evet çocuklar önce bizim, sonra devletin. Zaten bakamayan devlete versin, en azından güvende olacaklardır. Ancak ya bu çocuklardan fayda sağlayanlar ne olacak?

Anne babalar!

Yaptığınız iyilikler de kötülükler de karşılık buluyor. Bak bu gece iki baba kendi katillerini büyütmüş. Peki neden, nasıl?

Bu nedenleri ve nasılları bilemeden daha bu haberleri çok okuruz biz...

Maalesef, maalesef...