Dün maç bitiminde sitemize yazmaya kalksam zaman aşımına uğrayacağı için söyleyeceklerimi bugüne bıraktım.

Facebook sayfam üzerinden yaptığım paylaşım ise; futbolun zıt kutuplarını karşı karşıya getirdi.

Sonuç;

Milli takımı beğenenlerle, eleştirenleri teraziye koyunca benim gibi düşünler daha ağır bastı.

Şimdi;

Oynanan futbolu salt sonuç üzerinden değerlendirirseniz 'bizim çocuklar' süperdi gerçekten!

90 dakikanın 70 dakikasını 10 kişi oynamış bir rakibe karşı (!) punduna getirerek kazandı ve kendisini son 16 turuna attı.

İşte o zaman;

Galip gelinince sahada futbol adına yaşanan bütün olumsuzlukları görmezden gelebiliyor ve sadece skor odaklı düşünerek hamasi cümleler kurabiliyorsunuz.

Peki ya madalyonun tersi?

'Oh be, kazandık, yaşasın' sloganlarına kulaklarınızı tıkayıp sakin kafayla düşününce defolarımız ortaya çıkıyor ve haklı olarak şu eleştirileri yöneltiyorsunuz.

Rakip Çekya daha maçın başında yani 20. dakikada 10 kişi kalmış;

Bundan ala fırsat mı olur?

Geniş bir pencereden bakan ve ıcığı cıcığıyla her nüansa kafa yoran birisi olduğum için milli takımın Çekya maçındaki performansını eleştirmeye hakkım olduğunu düşünüyorum.

Başta da altını çizdim;

Oyunun 20 dakikadan sonrasını bir kişi eksilerek oynayan bir rakibin üzerine baskı kurarak gidemiyor ve oyunu açabilme adına sürekli yan paslar yaparak yada kaleciye oynayarak sonuca gitmeyi sisteminizin bir parçası olarak odağınıza yerleştiriyorsanız sadece naçizane ben değil, birazcık kafası futbola basan her sporsever eleştirir kusura bakmayın;

Üretemeden, adam gibi zorlayamadan, gollerin dışında doğru dürüst pozisyona giremeden kazanıp eledik;

Var mıydı başka iki güzel golün dışında aklınızda kalan dikkat çekici bir başka enstantane maçta?

İki kez uzaktan Arda Güler şut denemiş, başkası yok.

Eksilince haklı olarak önce kendi kalesinde etten duvar örüp, sonra bulursa bir kontrataktan golü düşünmeye mecbur kalan rakibi çözecek bir oyun planımızı da yoktu maalesef.

Dura dura sürekli yan paslarla, sürekli kaleci Mert Günok'a oynamalar;

Ceza alanı civarında ve içinde risklere karşın ayağa pas yaparak hücuma çıkmaya çalışırken ekranda maç izleyenleri stresten komaya soktuklarının farkındaydı acaba oyuncularımızla teknik kadro?

Üç maç geride kaldı;

Bu takımın klasik söylemle bir forveti yani santrforu bile yok.

Şimdi çuvaldızı kendimize batırmanın zamanıdır.

O kadar medya mensubusunuz, bir o kadar da yorumcu;

Niye bu zaafı söyleyip, yazamadınız?

Niye 'Barış Alper Yılmaz forvet oynayamaz, onun yeri kanatlardır' diyemediniz?

Korku dağları mı bekliyordu yoksa?

Özellikle futbolcu eskilerinin sessiz kalması çok düşündürücüydü.

Barış Alper Yılmaz ikinci yarı sağ kanata geçince Türkiye kendine gelerek atak üstüne atak geliştirmeye başladı.

Kadroda forvet karakterli tek oyuncumuz vardı;

O da Beşiktaşlı Cenk Tosun;

Sayın Montella;

Sakat değilse banko başlamalıydı Cenk Tosun;

Mecbur kalınca oynattınız; o da  farkını gösterdi.

Meslektaşım olsanız da, şimdi bunları söylemeye mecburum.

Almanya'ya turistik geziye değil, eleştiri ve yorum yapmaya gittiniz.

Peki niye yazamadınız, birilerinden mi korktunuz yoksa?

Türkiye'den forvet çıkmıyorsa Türk antrenörleriyle, altyapıda çalışanların sorunudur.

Suçlusu bu kesimdir.

'İşlerini eksik yapıyor, oyuncu yetiştirmeyi beceremiyorlar' demektir.

Bulamayınca da miadını doldurmuş veteranlara milyon avrolar ödeyerek Türkiye'ye transfer ediyoruz.

Ikınıp, sıkınırken hayatımızdan dakikalar gitti her birimizin.

Ülke olarak ekran başında ve tribünde tık nefes olarak maçı tamamladık.

Kazanınca da sanki şampiyon olmuş gibi kutlamalar!

O nedir öyle üçlü çektirmeler tam bir komediydi.

Durun bakalım daha yolun başındayız.

Bismillah alt tarafı bir üst tura geçildi.

Son 16'daki rakip hazırlık maçında yarım düzine gol yiyerek yenildiğimiz Avusturya!

Üçlü çektirmeyle, göbek atmayı bu maça saklayın.

Türkiye, Türkiye ise Avusturya önünde hünerlerini göstermek zorunda.

Kazanın da kendinizi affettirin.