Voleybol Federasyonu; Türkiye'de işini en iyi icra edenlerden.

Başkanı Mehmet Akif Üstündağ (siyasi tandansı beni hiç ilgilendirmiyor) hizmet noktasında dört dörtlük birisi.

Salt işine odaklı, gereği ne ise onları yapıyor.

Dedikodu, kumpas, fiskos, rakibinin arkasından dolanma; kuyusunu kazıp altını oyma (!) hiç birisi yok Üstündağ'da.

Beğenmeyenler bu dünyada hiç tükenmez;

Onun için de kim bilir, kimler neler konuşuyor; ne eleştiriler yapıyor olsalar da ben icraata bakarım arkadaş.

Kadın ve erkek voleybolumuz güneş gibi ışıldamakta.

Nereye nereye gelindi kümülatif olarak.

Son yılların kazanımlarının hepsinde Mehmet Akif Üstündağ'la ekip arkadaşlarının imzası var.

Bayanlarda dünyanın en iyi 5 takımından birisiyiz.

Son bir yıl sayılmazsa kürsünün müdavimi konumunda Sultanlarımız.

Yeniliyoruz belki ama; canlarını da çıkartıyoruz rakiplerimizin.

Rahmetli Barış Manço'nun yattığı yerde kulakları çınlasın;

Ne derdi TRT'de keyifle izlenilen ' Adam olacak çocuk' programında.

'Alkış, alkış, alkış...'

Bu köşeden;

Üstündağ'la, arkadaşlarına, kadınlarımızla, erkeklerimize, alt yapıların hepsine 'helal olsun' demek istiyorum.

'Nereden çıktı şimdi bu' diyenler çıkabilir.

Öyle sanıldığı gibi bir yaranma, yıkama, yağlama yazısı filan; asla ve kata.

Hak edilmişliğin gerçek sahibine iadesidir.

Hepsi bu.

Açalım o zaman...

Türkiye Sultanlar Ligi, İtalya ile birlikte dünyanın en iyisi an itibariyle.

Yalan mı?

Erkekler de seviye atladı.

Dünyada kariyer sahibi ne kadar yabancı varsa; ya Vakıf'ta, ya Eczacıbaşı'nda, ya da Fenerbahçe'de forma giyiyor.

Anadolu'ya bile gidenler çoğunlukta; hem de gönüllü olarak ve seve seve.

Ebrar Karakurt, Hande Baladın, Zehra Güneş, Eda Erdem Dündar, Cansu Özbay ve diğerleri dünya voleybolunun en değerli oyuncuları arasında değil mi?

Bir zamanlar arkasından nal topladığımız Rusya artık gerimizde kaldı.

Kadın voleybolunun değişmez armadalarından Brezilya ile ayni hizaya geldik, bazen biz, bazen onlar kazanıyor.

Eskiden vurur geçerlerdi, şimdi biraz sıkıyor maç kazanmaları!

Erkeklerde de müthiş bir ivmelenme yakalandı.

Milli takım bazında Efelerimiz son üç yıl içinde CEV Avrupa Altın Ligi'nde iki kez yenilgisiz şampiyonluk kazandı, geçen yıl da final oynayarak ikinci oldu.

24 yıl aradan sonra da Dünya Şampiyonasına katılmaya hak kazandık.

Az buz değil bu başarılar...

Lig bazında da erkeklerimizin kalitesi yükseldi, seviye atladık.

Halkbank, ZiraatbankKart, Fenerbahçe OPET, Arkas, Avrupa Voleybol Ligleri'nin farklı departmanlarında zirve mücadelesi veriyorlar.

Çok kaliteli, çok donanımlı yabancılar peş peşe Türkiye'ye gelerek, formasını giydikleri takımları adına fileye yükseliyorlar.

İki örnek; Hollandalı pasör çaprazı Nimir-Abdel Aziz Halkbank'ta; ilerlemiş yaşına karşın pasör pozisyonunda harikalar yaratan İranlı Marouf Lakrani Fenerbahçe BEKO'da kilit rollerin en önemli aktörlerinden. 

Alt yapılarımız da üretkenlik ve başarı anlamında Avrupa'nın sayılı ülkelerine kafa tutuyor.

Hem oyuncu yetişiyor, hem de kadınlı, erkekli madalyalar boyunları süslüyor.

Ne mutlu bizlere ki; 'Türkiye bir voleybol ülkesidir' sloganı artık ete kemiğe  bürünmüş durumda.

Yazımın başında 'işini en iyi yapan federasyon' demiştim voleybol için.

Hem 'en iyi yapan', hem de 'en iyi başkan' fileden.

Mehmet Akif Üstündağ işini de, seçmesini de, getirmesini de biliyor.

İtalyan Giovanni Guidetti 5 yılda Türk kadın voleybolunu bir dünya markası haline getirmişti.

Çok başarılı sonuçlara imza atıldı, bir çok yetenek onun zamanında milli takıma kazandırıldı.

Herkesin bir devri olduğu gibi; Guidetti'de kaçınılmaz bir şekilde miadını doldurdu.

Metal yorgunluğu da diyebilirisiniz bunun adına.

Birazcık sallandık;anında operasyon geldi.

Tam zamanında ve en doğru bir şekilde.

Guidetti'nin yerine, yine İtalya'dan yıldızı parlamaya başlayan bir başka büyük antrenör Daniele Santarelli ile 4 yılı opsiyonlu, 6 yıllık sözleşme imzalanması büyük düşünmenin bir sonucudur.

Santarelli İtalya'da İmoco Volley Conegliano ile harikalar yaratmış bir isim.

Sırbistan'ı da yoktan var edip dünya şampiyonu yapınca; 'en iyisi budur' deyip işini bitirdik.

Sonuç itibariyle;

Elini çabuk tutarak, giden büyük bir hocanın yerine, gelecekte onu da geride bırakacak bir başka potansiyel isimle el sıkışmak hem başkanlık, hem de yöneticilik başarısıdır.

Mehmet Akif Üstündağ bu icraatıyla hasetlenenleri (!) bir kez daha alt etmeyi başardığı için, kendisiyle ne kadar iftihar etse azdır.

O zaman bize de kutlamak; 'bravo ' demek düşer.

Büyüksün Üstündağ;

Bu işi biliyorsun;

Bilmeyenler de sana bakarak üstüne başına çeki düzen versin artık!

Barış Manço'nun da ruhu şad olsun!

Haydi o zaman hep beraber;

'Alkış, alkış alkış...'