Başlığımın sonuna kadar arkasındayım.

Kadın voleybolundaki 'İtalyan hayranlığı' insana kafayı yedirecek boyutlara erişti.

'Daniele Santarelli ile Giovanni Guidetti başarılı' diye 'boş boş adamlara' dünyanın parası saçılıyor.

Örneğin Galatasaray;

Paranız var anladım da; kenarda hoplayıp, zıplamanın dışında 'sıfır katkı ile' maç yöneten Alberto Bigarelli'yi çok mu aradınız?

Şampiyon olamadıktan sonra neyleyim böyle hocayı?

Fenerbahçe kadın voleybol takımını yönetenler; sezon başı hocası Marco Fenoglio'yu 'CEV Şampiyonlar Ligi'nde final four'a kalamadık diye kovup, yerine bir başka İtalyan getirdi.

Marcello Abbondanza!....

Bu İtalyan eskiden de çalışmıştı; geldikten sonra Fenoglio'dan beter çıktı;

Takımını Türkiye Ligi'nde bile şampiyon yapamadı!..

Gitti mi avrolar;

Ama para bol; seneye de saçmaya devam edilir.

Modaya uymayan Eczacıbaşı Türkoğlu Türk Ferhat Akbaş ile gidebileceği yere gidip, (Japonya kadın milli takımı ile anlaşınca görevinden istifa etmişti )son maçlarını alt yapı antrenörü Hüseyin Doğanyüz ile tamamladı.

Helal olsun; ne kadar şahane bir tercih.

En doğrusunu yaptılar.

Daha bir sürü yabancı var İtalyanların dışında kadın ligimizde;

Brezilyalılarla Sırplara da çok meraklıyızdır; Ze Roberto, Zoran Terzic 'bir gider, bir gelir';

'Başarılı olamama' diye bir kriterleri yoktur bu hocaların.

Her zaman ve koşulda geçer akçedirler.

Başı sıkışan paralı kulüplerin 'hızır gibi' imdadına yetişerek hazıra konarlar !.

'Piyasayı koklama' diye ben buna derim!..

İçimiz, dışımız İtalyan, Brezilyalı, Sırp oldu;

İki sezon önce Bursa Nilüfer Belediyespor'da bu akıma kapılarak; o vakite kadar erkek takımları çalıştırmış Belçikalı hoca Vital Heynen'i getirmişti!.

Sonuç; hüsran oldu.

Derece yapmak şöyle dursun, birbirine giren kızlarla sezon fiyaskoyla bitti.

Benim voleybolda oyum her zaman için Türk antrenöründen yana olmuştur.

Alası var bu ülkede;

Mekanı cennet olsun Türk voleybolunun duayeni Cengiz Göllü ağabeyin Bursa'da yattığı yerde kemikleri sızlıyordur.

Cengiz ağabey tek başına 1972-1989 yılları arasında Eczacıbaşı erkek takımına 12, bayan takımına 16 kez şampiyonluk yaşatırken; bugünkü gibi kadrosunda elit yabancı oyuncuları da yoktu.

Bir Cengiz ağabeye bak, bir şimdiki yabancılara.

Para gani; yabancının ise en kralı, kraliçesi;

Böyle kadrolarla 'rahmetli babam'da başarılı olur!.

Nedir bu yabancı hayranlığınız allahaşkına.

Alt yapıdan oyuncuları bunlar değil, yine bizim çocuklarımız yetiştiriyor...

Reşat Yazıcıoğulları, Ataman Güneyligil, Mehmet Bedestencioğlu milli takım kariyerlerinde voleybolumuzu belirli bir noktaya getirmiş değerdir.

Hangisini inkar edebilir siniz?

Burhan Saik Canbolat, Alper Hamurcu, Gökhan Durmaz'ın alayına karşı eksiği yok fazlası vardır;

Bir yerlerde çalışıyorlar çalışması da; bu beyefendiler gibi voleybolumuzun kaymağını yiyemiyorlar!..

Mola alınınca kenardan oyuncularına 'iyi manşet alalım, topu pasöre iyi getirelim, yüksek blok yapalım, hücum ederken blok out yaptırmaya bakalım' demesini bizim çocuklar da onlar kadar iyi biliyor.

Bizimkiler Türkçe konuşurken; elit lejyonerler tercümanla in direkt anlaşıyorlar !.

Neredeyse malzemecilerinizi bile İtalya'dan getireceksiniz...

O paralarla alt yapıya yatırım yapın, salon, tesis kurun;

Yabancılara değil, yanlış işletilen çarkın birkaç ülkeye yoğunlaşmış düzenine karşıyım; hem sonuna kadar...