Yazımın başlığını, Nilüfer'in unutulmaz Belediye Başkanı Mustafa Bozbey'in dillere pelesenk olmuş sloganını seçtim.

Bozbey 4 dönem süren başkanlık sürecinde icraatlar ve hizmetleriyle altını çizdiği gibi 'gülümseyen' bir Nilüfer yaratmış, ilçesinin adını Bursa'nın çağdaş ve modern yüzü olarak Türkiye'ye duyurmuştu.

An itibariyle Nilüfer'liyi gülümseten BAL'da (Bölgesel Amatör Lig) oynayan futbol takımının başarıları.

Bursaspor efsanesi Pablo Martin Batalla'nın öğrencileri mücadele ettikleri BAL 3. grubunda deyim yerindeyse fırtına gibi esiyorlar.

Geride kalan 9 haftada henüz puan kaybetmediler.

Bugün benim de izleme şansı bulduğum maçta evlerinde ağırladıkları grubun iddialı takımı M.Kemalpaşa Belediyespor'u 4-1 yenerek 10/10 yaptı yeşil beyazlı takım.

Gerçekten kırılması zor müthiş bir seri.

Hepsinden önemlisi olağanüstü bir performans.

Takım Pablo Martin Batalla'nın gençlik yıllarının kopyası gibi adeta.

Sürekli ayağa paslarla rakibin dengesini bozmaya çalışırken, ileride rakip savunma arkasında bıraktığı boşluklara hareketlenen çabuk oyuncuları uzun ve kontra toplarla buluşturmayı deniyorlar.

İki kanadı hem defansif, hem de ofansif anlamda çok etkin kullandılar.

İki bek sürekli rakip savunma arkasına bindirmeler yaparken etkili ortalar açtı.

Penaltı dışındaki gollerin hepsinin; önceden çalışılmış organize ataklar ve kanat bindirmelerinin sonunda gelmesi dikkat çekiciydi.

Sağ kanatta kenara gelene kadar Ali Şentürk, sol kanatta da Yunus Emre Çabuker orta açmaktan adeta yorgun düştüler.

'Büyük tecrübe' Emre Pehlivan hem 10 numarada klasını konuşturdu; hem de rakibin çabuk çıkışlarını durdurmak için ortaya yardıma geldiğinde iyiydi.

Topu çok iyi kullanan, kontra paslarla arkadaşlarını atağa kaldıran Emre Pehlivan 90 dakika çıkarmaya nefesi yetmese de da; bu lige fazla bir maestro.

Aralara derinlemesine attığı nefis paslarla takımın vazgeçemeyeceği bir krampon.

Onu izlerken aklıma gençlik yıllarımın Feridun Özdiker'i geldi.

Böyle oyuncular kolay yetişmiyor.

Emre en verimli çağında geçirdiği talihsiz ve uzun sakatlıklar yüzünden bir türlü olacağı yerlere gelemediği için ne kadar üzülse azdır.

Batalla'nın maç içindeki hamleleri de yerinde ve bitiriciydi.

Oyuna sonradan giren iki oyuncu Cüneyt Şentürk ile Barış Bakça attıkları üç golle maçın kazanılmasına büyük katkıda bulundular. Her iki oyuncu böylece kendilerine güvenen hocalarını utandırmamış oldu.

İlk yarıda durgun ve temposuz oynayan Nilüfer'in oyuncu değişiklikleriyle ikinci 45 dakika maçın momentumunu eline geçirmesi; teknik adam hamlelerinin 3 puanın kazanılmasında ne kadar önemli olduğuna güzel bir işaretti.

M.Kemalpaşaspor farklı yenilse de maçtan hiç kopmadı.

Özellikle ilk 45 dakika ayağa iyi pas yaparken, uzun toplarla da Nilüfer ceza alanında bayağı pozisyon yakaladılar.

Kaleci Faruk Polat iki net fırsatta rakiplerinin açısını kapatmamış olsa; belki maç daha farklı bir skorla bitebilirdi.

Üzüntü ifadelerimi sona sakladım.

Günün birinde Bursaspor'u başka bir takım için tercih edeceğim hiç aklıma gelmezdi.

Ayni gün iki önemli maç ayni saate çakışınca; bir tercih yapacaktım.

Nilüfer Belediyespor'u seçtim.

Son olarak diyeceğim şudur;

Ben değil, ben ve benim gibi iflah olmaz sevdalıları Bursaspor'dan soğutanlar utansın.

Nilüfer'in her maçında kapalı doluyormuş. Bugün de boş koltuk yok gibiydi.

Ne var ki bir şey fazlasıyla eksik kalıyor;

Coşku ve tezahürat.

Bir avuç M.Kemalpaşalı taraftar takımını sonuna kadar desteklerken, Nilüfer cephesinden gollerin dışında çıt çıkmadı.

Oturup düşünülmesi gereken bir futbol hadisesidir.

Dikkatimi çeken bir şey daha oldu.

Maç sonunda oynanan çift tellide en iyi performans futbol şube sorumlusu Nejat Arı'dan (!) geldi.

Camiaya iyice alışmış ve havaya girmiş.

İnşallah şampiyonluk gelince daha iyisini oynar.