Uzun ve kasvetli cümlelerle maç hikayeleri anlatmayı pek sevmem.

'O vuramadı, bu atamadı, şu kaçırdı' teraneleriyle teferruata kaçmayı da;

Sonuca bakarım sonuca;

Bursaspor: 4 Anadolu Üniversitesi: 1

Kazanmışız yetmez mi?

Günümüz şenlendi, yüzümüz renklendi;

Evimize huzur içinde ve gönül rahatlığıyla döndük;

Yenince her şey gözüme o kadar güzel görünüyor ki, kaybedince sormayacaksın;

Keşke her günüme, Bursaspor'un kazandığı günlerin sonrasında olduğu gibi başlayabilsem;

Bu skorun üstüne 'kazandık ama' öznesiyle başlayıp, arasında bir yerlere dokunduran eleştiriler sokuşturmak yapılır da;

Bir gün sonra yolda görünce 'Nesini beğenmedin Bursaspor'un abi' diye sorsalar morarmaz mı insan!

Bir grup taraftara bir yerini kesseniz 'Bursaspor kötü oynadı' dedirtemezsiniz

Bir kısmına da sittin sene beğendiremezsiniz.

İlla bir yerinden tutturup söylenecektir.

'Ali topu tutamadı, Veli şutu çekemedi; Ali Rıza golü atamadı'

Hangisini seçelim?

İkisinden azar azar alarak; ortak bir paragrafla güzelleme yapmak en güzeli galiba;

Kötü günlerinden sonra bile benim gönlümde hep güzel anılarla yeşertmeye çalıştığım canım Bursaspor'a sezon sonuna kadar tahammül sınırlarımı zorlayarak en iyi dileklerimle izlemeye devam edeceğim...

Bugünkü maçın özeti budur okurlar;

'Böyle de maç kritiği mi olur?' diyenlerin de istedikleri tarzda gönüllerini almaya çalışalım.

Bursaspor maça çok iyi başladı.

Enerjisi düşene kadar bayağı sıkıştırdı.

Adaleli bacakları daracık şortunun içinden dışarı patlayacakmış gibi fırlamış Vefa Temel ilk yarının virtüözü olarak gerçekten bir resital sundu.

İlk 45 dakikanın yarısından sonra maça ısınan Anadolu Üniversitesi; oynamaktan çok oynatmamayı amaçlayan oyun düzeniyle Bursaspor'u resmen uyuttu.

İlk yarı bitmeden bu yarının takımı adına en iyisi Vefa Temel şık bir gol atarak olması gerekeni yerine getirdi.

İkinci yarının başlarında konuk takım inanılmaz istekli ve önde basarak oynasa da fırsatları değerlendirmede çok cömertce davrandı.

Ahmet İlhan Özek'in penaltısını bir kenara bırakacak olursak takımın orta sahasıyla hücum hattında yer alan oyuncuları o kadar net ve kolay goller kaçırdılar ki...

Maç bırakın 4-1'i, 6-1, 7-1 bitebilirdi.

Eğriye eğri, doğruya doğru; 1-0 geride oynarken Anadolu Üniversitesi arada kazara bir tane atabilse belki de maçın senaryosu yeniden ve daha farklı yazılabilirdi.

Neyse beklenen olmadı; rahat, rahat kazanıverdik.

Hatıraların iyisi rahatlatır, kötüsü kasarmış insanı.

Sağ salim bu ligi bitirince ve günün birinde; geride bıraktığımız rakiplerimizden ziyade; en çok patates tartasını anımsatan berbat zeminleriyle anımsayacağım; kesinlikle son kararım.

Ne denemi; Allah daha beterlerinden korusun!

Bitirirken son not;

Bursaspor'un kalan haftalarında  'Şampiyona yakışır' gibi oynamaya başlayacağını söyleyebilirim.