Yazıma cümlelerin etrafında dolaşmadan direkt giriş yapmak istiyorum.

Frutti Extra Bursaspor'dan bu sene bir şampiyonluk beklenebilir mi?

Süper Lig'de ya da 7Days EuroCup'da.

 İçeriye bakıyorum; ligin mutat büyükleri öyle koparıp gidememişler; hep bir yerlerde eksikleri var.

Hep alıştık ya; 'Ya Anadolu Efes, ya da Fenerbahçe BEKO' demeye.

Daha başlarken farkı açarak gerisine nal toplatırlardı.

Yılardır böyle, 'klasik düzene, çeki düzen vermek' öyle kolay olmuyor.

Bir Anadolu Efes, iki Fenerbahçe BEKO;

Ya da tam tersi.

O zaman üçüncülük 'öp başına koy' demekle eş değer; şampiyon olmuş kadar kıymeti var.

Galiba bu sene farklı yazılacakmış gibi görünüyor alışılmış senaryonun sonu.

İşaretleri de yavaş yavaş ortala çıkmaya başladı.

Sürpriz bir şampiyon çıkarak herkesi şaşırtacak!

'Hayal' diyorsunuz değil mi?

Oysa büyük düşünmek; başarının ilk adımıdır.

Hedeflerinizi revize ederken; büyük düşünmek de bunun öncelikli koşulu.

Nedenlerini de sıralayalım o zaman.

İki cephede savaşmak; kadronuz istediği kadar geniş olsun; istediğiniz kadar rotasyon uygulayın; takımı da, hocalarını da önüne geçilemeyecek kadar yoruyor, eğer biyonik adam bulamazsınız bu mukadderat kaçınılmazdır.

Dönün Avrupa'ya; oyuncu kalitesi her takım için en önemli kriter olsa da;  bu açığı mücadele ederek, inanarak, dik durup, geri adım atmayarak telafi etmek pekala mümkün.

İstanbul'un ağa babaları ilk kez bu sezon biriktire biriktire o seviyelere kendini hazırlayan yağız delikanlılar tarafından fena halde sıkıştırılmaya başlandı.

Daha önce başarabilen bir tek P.Karşıya var.

Sistemin son isyankarı ise; basketbolun gündemine oturan Frutti Extra Bursaspor.

'Yeter artık' demeyi; her maç adım adım daha öne taşıyor yeşil beyazlı takım.

Geçen sezonun ısınma turlarından sonra bu yıl çıta biraz daha yukarılarda;

Hele Bursa'daki maçlar; geleni geldiğine pişman etmeye başladı.

Bursa'yı yıllar sonra heyecanlandıran Euro Cup'daki sürpriz final; bu kıvılcımın kor ateşe dönüşeceğinin simgesi gibiydi;

Avrupa tam gaz; Türkiye'yi ise basketbolun klasikleşmiş büyükleriyle, ona yakın seviyelerdekilere göz dağı vere vere götürüyorlar.

Haksızlık etmeyelim; bu sezon itibariyle Türk Telekom gerçeği olsa da; henüz seyircisi konuya tam vakıf olabilmiş değil.

Yeni yeni hareketlenen tribünlerinin bu konuda Bursa'dan alacağı önemli dersler olduğunu düşünüyorum.

Konular görüldüğü üzere birer birer doğal akışı içinde gündeme not düşmeye başladı.

Taraftar, seyirci, destek denince; 5 dakika düşündükten sonra konuşacaksın!.

En büyüğü, en ateşlisi, en bağımlısı, en coşkulusu

açık ara Bursa'da Frutti Extra Bursaspor'da.

Titretiyor, korkutuyor, ruh halinizi maçın içinde şekilden şekile sokarak  çaresiz bırakıyorlar!.

Başka bir yerde, şehirde ve kulüpte  benzeri de yok, muadili de...

Yani o klasik cümle gibi...

'En büyük Bursa, başka büyük yok.'

Nilüfer Salonu'nun hizmete açıldığı ilk maçı anımsarım.

Takım o zamanlar 2. Lig'de. 'eski statüsü ile'

Antalya Kepez Belediyesi ile oynamıştı.

Öndeki çekme tribünlerle; üstteki ikinci katın bir kaç sırası doluydu.

Ama destek öyle böyle değildi; inanılmazdı, coşku zirve yapmıştı.

Maç bitince de Kepez'in coachu parkenin ortasına geçerek seyircileri avuçları patlarcasına alkışlamıştı.

Yani;'Geliyor, gelmekte olanın' ilk tanığıdır Kepez'in coachu; ismini anımsayamadım; kusuruma bakmasın.

Bugün;

'Acaba bu salonun dolacağı günleri görebilecek miyiz?'den;

' Nilüfer Bursasporlulara dar gelmeye başladı; acilen ve en az 10 bin kişilik yeni bir tane daha gerekiyor'a gelindi!

Kendi payıma konuyu defalarca gündeme taşıdığım için görevimi yapmanın huzurunu yaşıyorum.

Top artık Gençlik ve Spor Bakanlığı Yatırım ve İşletmeler Genel Müdürlüğüne getirilen prof. dr sevgili Süleyman Şahin'de.

Öz Bursalıdır, Bursasporludur;

Sesimi duyduysa eğer mutlaka gereğini yerine getirecektir.

 Yazıma 'Frutti Extra Bursaspor'dan bu sezon şampiyonluk beklenebilir mi?' diye başlamıştım.

Vallahi de billahi de beklenir; (ben kişisel olarak çok umutluyum) lig olmazsa; Euro Cup olur, bu kadar yani.

Tabii şampiyonluk koşullarının tamamlanması kaydıyla.

Daha fazla uzatmadan kısa rotasyona; örnek olarak söylüyorum Telekomlu Axel Bouteille formatında attığını sokan keskin bir şutör getirilebilirse;

Ya da ne bileyim; rüyalarıma girmeye devam eden eski Darüşşafaka ve Gaziantep Basketli Jarmay Gulley tepesi atıp, oynadığı Çin'den sıkılarak erkenden Avrupa'ya dönüş yapıp ta; bizi seçerse!

Gulley öyle bir oyuncu ki; logoyu geçer geçmez çemberi menziline alıp, şuta kalkan gözü kara bir sayı makinesi.

Olur mu olur; Bouteille belki fanteziydi ama;  ikinci alternatif radarımızdan eksik olmaz inşallah.

Tabii bunlar benim seçimim; kim bilir Alimpijevic'le, menacer Nedim Yücel'de kimler kimler var da; biz bilemiyoruz.

'Haydi inşallah' diyelim de nazara gelmesin takım.

Yetmez elbette;

Yerlisi, yabancısı bütün takım; tıpkı Cevedita Ljubljana maçında olduğu gibi tam tekmil zirveye taşıdıkları coşkuyu diğer maçlara yayabilirlerse;

Ahmet Düverioğlu üzerine çöken ataleti savuşturur, Enes Berkay Taşkıran çarşamba akşamı olduğu gibi kendini yeniden hatırlatabilirse;

Hacı bekler gibi beklediğimiz Zach Auguste yakaladığı çizgisini sürdürür;

Yiğitcan Saybir yeni yeni öğrenmeye başladığı 'Bursasporlu olmanın farkındalığı' ile yırtıp attığı kabuğuna bir daha girmeye çalışmaz;

Saat gibi çalışan kurulu düzene şubenin her bireyiyle sonuna kadar sımsıkı sahip çıkılmaya devam edilirse;

 Frutti Extra Bursaspor'un isminin önüne 'şampiyon' yazmak asla sürpriz olmaz, çok ama çok yakışır.

Futbol şubesinin başarısız performansıyla ruhumuzu kararttığı şu günlerde; basketboldan gelecek müjdeli haberin; en az 2010 şampiyonluğu kadar değeri olacağına yürekten inanıyorum.

Bugünlük klasik maç yorumu yapmak gelmedi içimden.

Duygularımla hareket ederek, romantik takılmak istedim.

Yıldızını iyice parlatarak artık Bursa ve Türkiye'ye sığmamaya başlayan Onuralp Bitim'i nasılsa anlatırız; Bu defalık böyle olsun!