Her gün farklı bir şeylere dokunup, farklı branşlarla ilgili bilgilendirme yapsak da; sonunda dönüp dolaşacağımız yer kürkçü dükkanı.

Naçizane bendenizin kürkçü dükkanı da 'Bursaspor.'

Bugün olmazsa yarın, yarın olmazsa öbür gün, öbür gün olmazsa haftada en az bir gün 'Bursaspor'a yani özümüze dönmek' zorundayım.

Babadan değil belki ama; önce enişte oğlumdan, ondan sonra da yaşadığım mahallenin çocukluk arkadaşlarımdan emanettir Bursaspor bana.

Bundan yıldan sonra tepe taklak oluyor diye ihanet de edemem; arkamı dönüp çekip de gidemem.

Eşim, çocuklarım, yani ailem dışında her şeyden vazgeçerim de; Bursaspor'dan vazgeçemem.

O zaman geldik mi yine ayni yere; ya da ayni konuya.

Yani 'Ne olacak bu Bursaspor'un durumu' mevzuuna.

Ne olacak ki; kümede kalmaya mecbur takım da, hoca da, camiada; uzun sözü kısası kocaman bir şehir de.

Yine olmadıysa 'yaşanmış o unutulmaz Süper Lig şampiyonluğunun yüzü suyu hürmetine' diyor, başka bir şey demiyorum. 

Bu saatten sonra sahanın içinden çıkacak skorları taktikle, teknikle, oynayanla, oynatılmayanla ilişkilendirirseniz en büyük hatayı yapmış olursunuz.

4-4-2, 4-3-3, 4-2-3-1 falan, filan.

Çizin bunların hepsinin üstünü, hiç bir işe yaramaz.

Yaramayacağını bile bile var sayalım ki yine oynattınız;

Bu takımın kafasının bu saatten sonra bunlara basacağını sanıyorsanız çuvallamak mukadderdir o kadarını söyleyeyim.

Peki o zaman ne yapmalı da şaha kalksın çocuklar !.

Basit;

Soyunma odasında ağzı en iyi laf yapan kimse gazı verdireceksin, hamasi söylemlerle dolduracaksın, motivasyonlarına tavan yaptırıp salacaksın yeşil çimlere.

Salacaksın ki odada kendini normal insan zannedenler dışarı çıkınca birer Fatih, birer Yavuz, birer Kanuni'ye dönüşerek Bursa'yı yeniden fethetmek için kramponlarını bilesinler; gerisi lafügüzaf.

Şimdi başımızda Yılmaz Vural olaydı iddia ediyorum böyle oynatmaya çalışırdı takımı; kendisiyle yaptığım konuşmalarımda  bana kaç kez 'en iyi taktik motivasyondur, oyuncu ruhunun derinlerine inilmesinden hoşlanır' dediğini hiç unutamadım .

Mustafa Er'de iyi bilir bu işleri. üstelik bizden biris, yani Bursalı.

Oldu oldu; baktık olmuyor o zaman hep birlikte veleddalin amin!...

İzninizle bu minval üzerinden yazmaya devam edeceğim.

Kalan 9 maçın birisini bile riske etme ihtimali kalmadı Bursaspor'un.

9 x 3 eşittir 27;  kurtuluşun formülüdür bu.

Biraz iddialı bir söylem olacak belki ama; hepsini kazanmak için oynamaya zorunlu futbolcular.

Sadece içerideki Kocaelispor, Gençlerbirliği, Denizlispor, BS Ümraniyespor, Menemenspor'u değil, yarın karşılaşacakları Keçiörengücü'de dahil olmak üzere alayını.

Ligde varlığımızı sürdürebilme, başkalarının senaryolarına ihtiyaç duymama adına sahaya çıkıp, kendi göbeğimizi kendimiz kesmeliyiz, mecburuz, alternatifimiz yok.

Daha açık yazacak olursak;

İhtimalleri gündemimize taşımamız, kişiliğimize duyduğumuz güvensizliğin kendi ağzımızla itirafına eş değerdir.

İhtimallerden kastım;

'Şunu yeneyim, bununla berabere kalayım, benim rakibim olanlarda şuna, buna karşı şöyle sonuçlar alırsa işime yarar'.

Çoklu bilinmeyenler üzerinden matematik denklemi çözmeye kalkmak insanı kafayı yedirir.

Formülünü yukarıda verdim zaten; basit ve pek ala başarılabilir;

Kendinin dışında işine yarayacak sonuçlar üzerinden kendini kurtarmaya çalışma;

Sağına soluna arkana dönmeden önüne bakarak, dimdik  yürümeye çalış.

O zaman göreceğiz ki yolun sonu selamettir...

Yarın oynanacak Keçiörengücü maçının kurtuluş yolunda atılmış ilk adım olmasını bekliyoruz.

                                         xxx

Ömer Furkan Banaz başkanlığındaki yeni yönetimin oyuncuların maddi sorunlarını çözümleme yolundaki gayretlerini önemsiyorum.

Hepsini birden olmasa da, rahatlatacak düzeyde ödemeler yapılmaya başlandığını duyuyoruz.

Bu kadarının bile futbolcuların üzerindeki sahipsizlik hissini unutmalarına yardımı olur.

İç saha maçlarındaki tribün desteğinin de çok kritik haftaların başladığı bu süreçte ivmelenmesi beklentimizdir.

Kötü futbol oynanması artık kimsenin umurunda bile değil.

Kazansınlar da nasıl kazanırlarsa kazansınlar.