An itibarıyle Fenerbahçe, Beşiktaş, Galatasaray; daha doğru bir söylemle 'Süper Lig'de neler olmuş, neler bitmişse;sadece normal bir izleyici bağlamında ilgim kalsa da;

Fenerbahçe'nin kendi stadında yaptığı son olağanüstü kongresine fena halde takılıp kaldım!

Adınızın önüne, arkasına, sağına, soluna, üstüne yazılacak sıfat kalmamış koskoca Ali Koç'sun...

Ama 'sözüm senettir' dedikten sonra arkasında durmayı hala öğrenememişsiniz!

Delegelerini umutlandır,

Taraftarını havaya sok,

Stada gelip kürsüden konuşmaya başlayınca 'Ligden çekilme opsiyonumuzu masadan kaldırıyoruz' de!

İğne batırılmış balon gibi fıs sönüverdiniz...

Neden kaldırıyorsunuz ki!

Kimden korktunuz ki?

'En büyük, en güçlü, en paralı yönetimin lideri olarak' atılan bu geri adımı nasıl izah edeceksiniz?

'Söz verdin, sözünü tutmadın başkan' diye karşınıza çıkacakları bundan sonra nasıl ikna edeceksiniz?

'Blöf yapmak bile iltifata tabidir' derler...

Cumhuriyetle özdeşleştirilen Fenerbahçe'nin Başkanı olarak blöf bile yapamadınız!

Kulüp Fenerbahçe olduğu için yazmadım;

Sayın Ali Koç'un kişiliği üzerinden Türk futbolunun yönetici bağlamındaki tutarsızlığını vurgulamaya çalışmaktı amacım.

Fenerbahçe değil de, Galatasaray, Beşiktaş hatta Bursaspor'da olabilirdi;

Yine ayni şeyleri dillendirip, eleştirirdim.

Böylesi tutarsızlıklar nedeniyle Türk sporunda yöneticilerle, başkanlarına duyulan güven duygusu yerlerde sürünüyor.

İnandırıcılıkları kalmadı;

Algı ile, vaatlerle, kandırmacalarla kulüp yönetmek bir alışkanlık halini aldı;

Fenerbahçe isen, Beşiktaş isen, Galatasaray isen, Bursaspor isen;

Masaya yumruğu indirdiğinizde karşınızdaki muhatabınız sinip, kendine çeki düzen verecek;

Hiç birinizde o güç, kudret yok;

Yaşattığı ve yarattığı skandallarla Türk futbolunu katledip, itibarını sıfıra indirgeyen Mehmet Büyükekşi hala federasyon başkanlığı koltuğunda oturabiliyor;

Kendisini oraya atayan cumhurbaşkanının gözünde bile itibarı kalmamışken; nedendir bilinmez bir türlü al aşağı edemiyorsunuz!

Gücünüz var oysa; birlik olsanız bir gün bile orada duramaz;

Üç büyükler istemeyecek de;

Büyükekşi o koltukta keyif çatmaya devam edecek!

Güldürmeyin insanı,

Kusura bakmayın ama,

Samimi değilsiniz,

Eyyamcısınız,

Günü kurmaya çalışıyorsunuz.

Hepiniz, hep birlikte hem de.

Ali Koç'u sadece bir prototip olarak gördüğümden onun üzerinden yorumladım;

Yoksa Veli de olsa, Hasan da olsa değişmezdi.

Yok mu masaya yumruğunu vurduğunda; bir daha oradan kaldırmayacak yürekte birisi şu Türk futbolunda?

'Maça çıkmıyoruz'dan 'Yok geri aldık U 19 takımıyla oynayacağız'a evrilmiş bir samimiyete kimin inanmasını beklersiniz ki?

Genelde Türk sporunun, özelde Türk futbolunun en büyük eksikliği;

Verdiği sözün noktası, virgülüne kadar arkasında durabilecek bir babayiğitin olmamasıdır!

'Dışarıdan takım alıyoruz,

İki yıl kupaya katılmıyoruz,

Yayıncı kuruluşu maçlara almıyoruz.

'Hanemize eksi 3 puan yazacak olsa da üç dört yıl Trabzon'a deplasmanlarına gitmiyoruz;'

Anlatın, anlatın heyecanlı oluyor;

Otobüsünüz kurşunlanalı neredeyse tarih olacak!

Onun hesabını soramayan; son maçın bitiminde yaşanan infialden kendisine masumiyet edebiyatı yazmaya çalışıyor.

Biraz ciddiyet lütfen!

Not: 70'li yıllarda Ankara'da üniversite öğrencisiyken onun maçlarını izlemek büyük keyif verirdi bana. 'Keyif veren oyuncu' TED Ankara Koleji'nin efsane forveti Barış Küce bugün öldü. Mekanı cennet olsun. Yakınlarıyl, basketbol camiasına sabır ve baş sağlığı diliyorum.