Amatör sporlarda; özellikle kadın ve erkek voleybolunda oyuncunun da, hocanın da yerlisini tercih etmenin her koşulda doğru olduğunu savunanlardanım.

Böyle bir yaklaşım biçimi hem paradan tasarruftur, hem de kendi öz çocuklarımızın önlerini açmakla eş değerdir.

Peki arkasında durur musunuz?

Tartışmasız her koşulda.

Yanı sıra başkalarını da ' neden dışarıdan getiriyorsunuz' diye sorgulayacak halimiz yok!.

Herkes keyfine göre kahyasıdır bu dünyanın.

En azından ben kendi payıma böyle düşünmekteyim; Nedenlerine gelince.

İsterseniz hocadan başlayalım;

İthallerin bizim erkeklerle, kızlarımıza; bizimkilerden daha fazla değer katıp, gelişimlerine katkı yapacaklarını düşünmüyorum.

Hele o molalarda ortaya toplanmış oyunculara fısıldanan sihirli tümceler yok mu?

Öyle bir motive ediyorlar ki; oyuncu sanırsınız parkeye dönünde kanat takıp uçacak!

Oysa teknik adamın moladan oyuna müdahalesinde kullandığı cümle sayısı üçü beşi geçmez.

'İyi servis atalım, manşetlere dikkat edelim, topu pasöre iyi getirelim'

Bunların üstüne bilemediniz bir kaç kelime daha fazladır; hepsi o kadar.

Türk Türkçe anlatır, yardımcısı yabancıya İngilizcesini çevirir (!), yabancı İngilizce konuşur, takımın aşağı yukarı her oyuncusu seller sular gibi lisan bildiğinden tercümana gerek duyulmaz!

Oyuncu safhasında yerli hocalar milliyetçi bir içgüdü ile kendi çocuklarına mümkün olabildiğince kadroda yer açmaya çabalarken, yabancı garanticidir; 'önce kazanayım da ne olur ne olmaz; yemişim genç oyuncuyu' deyip, yabancılarının sırtını sıvazlar!..

Irkçı, kafatasçı değilim; kaliteli yabancının başımın üstünde yeri var;

Ama son yıllarda her iki kategoriye de öylesine dandik, öylesine kalitesizleri gelmeye başladı ki; oynatıldıkları her set bizim çocukların gelişiminin önüne çekilmiş duvar gibi adeta.

Aşağıdaki cümlelerim de abartı gibi gelmesin sakın.

' Bu kalibredekilerle 5 kişi oynasanız eksikliği hissedilmez;  ne yapayım ben böyle sıfır kilometre yabancıyı; hiç gelmesin daha iyi'

Bu genellemeden sonra sözü; bu sezon Efeler Ligi'ne iyi bir başlangıç yapan Bursa BŞB Spor Takımına getirmek istiyorum.

Antrenörü Türk; Cemal Bora Şensoy,

Yardımcıları da öyle.

3 yabancı alabilecek parası varken, Türkiye'nin smaçörlerine güvenerek; iki köşeden birisine Metin Toy'u tercih ederek en doğrusunu yaptı.

Maşallahı var Metin'in de; beklentilerin üzerinde oynuyor.

'2 yabancı bize yeter' diyen Cemal Bora Şensoy'un diğer meslektaşlarından farkı; cesaretiyle, özgüveni.

'İlle de isterim' diye diretse; belki de yönetim onu kırmayacaktı.

Ama hoca dediğin de biraz risk alacak.

O zaman;

'Tebrikler Cemal Bora hocam' demek istiyorum;

Kadronun iki yabancısından birisi Brezilyalı pasör Murilo Radke, diğeri de smaçör Bulgar Dmiti Bahov.

Gerisi Türkish.

Yeter mi;

Puan cetvelindeki konumları; kadroya fazla eklemeler yapmadan maratonu götürebileceklerine işaret ediyor.

Gökhan Gökgöz, Uğur Güneş, Emre Batur, Halit Kurtuluş, Berk Dilmenler, Burak Çevik, Halil Dolaşık, Emre Berat Fırat, Erenhan Can, Caner Ergül, Fatih Cihanlı oyuncu grubu; 9 haftası geride kalan Efeler Ligi'nde Bursa BŞB Spor'u 14 takım arasında 6 galibiyet, 3 yenilgi ve 18 puanla 4. sıraya taşımış durumda.

Bana sorarsanız;

Bir yabancı hakkını pas geçip, yerliye yönelen, hocasını da Türkiye içinden seçen temsilcimiz; yarattığı bu farkındalıkla diğer takımlara da rol modellik yapmakta.

Elbette bu uzun lig yolculuğunda ufak tefek yol kazaları olacak, işlerin hep böyle iyi gitmeyeceği günler yaşanacaktır.

Önemli olan istikrarı koruyarak, belirli bir standardın altına düşmemeye çabalamaktır.

Yabancı oyuncu ve antrenör tercihleriyle rakiplerinden ayrıştığı için Bursa BŞB Spor erkek voleybol takımı ile bu konuda cesaretle karar alan kulüp yönetimi bir kez daha kutlamak istiyorum.