2022-2023  Axa Sigorta Efeler Ligi'nde yenilenmiş kadrosuyla üst sıraları hedefleyen Bursa BŞB Spor; evinde oynadığı son maçta Kayseri Develi Belediyesi'ni tie break setinde geçebildi. (3-2)

Bu skor bir kez daha gösterdi ki; sezon her takım için zor geçmeye aday.

Bir kaç istisna dışında 'zayıf' diyebileceğimiz takım yok gibi.

Hemen hemen her takım; skora üst düzeyde katkı yapabilen kaliteli yabancılar getirmiş.

Yerli oyuncular da bu rekabet ortamında aşağıda kalmama adına enerjileriyle maçlara renk katıyorlar.

Şampiyonluk adayları bu yıl da aşağı yukarı belli gibi.

Play-off  final etabını neredeyse Ankara derbisine dönüştüren iki başkent takımı Halkbank,  Ziraat Bankkart'la, İstanbul'dan Fenerbahçe HDİ Sigorta ile İzmir'den de Arkas.

Bakalım Efeler Ligi'nde başkent hegomonyası bu yıl sona erecek mi?

Gelelim maça;

Bursa BŞB, Develi Belediyesi karşısında kendi standartlarının altında ve düşük bir tempoda bir maç çıkardı.

Manşetler baş ağrıtacak kadar kötüydü. Bilinen kompakt düzeninin dışınca da ritim tutturamadı.

Takımın saha içi organizasyonunda en büyük silah olan pasör Radko'nun ilk kez düşük enerji ile oynayıp, smaçörlerini kullanmada ivmelenememesi, kopup gidecek maçı krize sokuverdi.

Dersine iyi çalışmış Kayseri Develi'nin bloklarda etkili oynaması; Bursa BŞB'nin kazanma adına portföyünden ekstra alternatifler sunamaması nedeniyle  sürekli el değiştirdi. Sonunda galip takımı karar seti belirledi.

Maçın ekstra özelliği; üçlü hücum setlerinde rakibin fizikli uzun orta oyuncusu Samet Ahmet Baltacı'nın file üstünde adeta duvar ördüğü anlardı.

Ahmet Baltacı 3 numaradan da çabuk ve etkili hücumlar yaparak Develi'nin maçın içinde kalmasını sağladı.

Oyun boyunca vuran, durduran Ahmet Samet Baltacı'nın tek hatası ile maçın kaybedilmesinde ön plana çıkması, bir sporcunun yaşabileceği en büyük talihsizliklerden birisi olmalı.

Voleybolda böyle can sıkıcı şanssızlıklara sıklıkla rastlanıyor.

Skor 13-14 iken kaçırdığı servis;  Bursa BŞB'nin istatistiklerine 'galibiyeti getiren sayı' olarak yazıldı.

Bursa BŞB lig bittiğinde kendini bir Avrupa Kupası'nda oynarken görmek istiyor.

Kadrosu bunun için yeterli mi; net bir değerlendirme yapmak için biraz için.

Çünkü daha ligin başlarındayız, takımların çoğu henüz ideal kadrolarını oturtamadılar.

Yerlilere daha çok şans tanımak için bir yabancıyı pas geçerek bu hakkını kullanmayan Bursa BŞB'de oyuncuların da performanslarıyla söz konusu tercihi desteklemesi gerekiyor.

Hücumu yönlendiren Metin Toy, Emre Batur, Gökhan Gökgöz'le, Dmitri Bahov hepsi spektaküler oyuncular.

Bu isimleri daha kreatif oynatmak da pasörün görevi.

Murilo Radke'yi onun için eleştirdim.

Bilinen standardıyla oynayıp, oynatmaya mecbur.

İyi bir görev adamı çünkü.

Kendini oyuna vermesi gerekiyor.

Bir kaç kötü pas, hücumcusunu oyundan düşürdüğü gibi; maçın akışına da yansıyor.

Oyununu tam oturtamadan, inişli çıkışlı bir grafikle tamamlanan Develi maçı ilerisi için bir uyarı olmalıdır Bursa BŞB'ne.

En kötü alışkanlık; smaç servisleri fileye taktıkça ya da dışarı vurdukça ısrarla kullanmaya çalışılması.

Tamam amaç rakibin manşetini bozmak olsa da; başaramayınca beleş sayılar karşı tarafın hanesine yazılıyor.

Sadece Bursa BŞB'nin değil, genelde takımların ortak hastalığı bu smaç servislerde ısrarcı olmak.

Yeri gelmişken önemli bulduğum bir konuya değinmek istiyorum.

Voleybolun maalesef kendisine özgü seyircisi çok az.

Tribünlerde çoğunlukla şubenin alt yapısından  getirilmiş öğrencileri görüyoruz.

Bir de sporcuların eş, çocuklarıyla en yakınlarını!..

Medya deseniz fransız kalanlar çoğunlukta!

Koca Bursa'da ilgi duyup izleyen, yazan sayısı üçü beşi geçmez.

Şöyle ağız tadıyla dolu tribünlere hasret kaldık.

Vakıfbank, Eczacıbaşı, Fenerbahçe, Galatasaray gelince biraz heyecan da geliyor.

Bursa'nın 3 erkek takımlı günlerinde; özellikle iddialı kadrolar kuran Sönmez Filament'in maçlarını oynadığı eski salona ortalama iki üç bin seyirci gelirdi.

O günleri de, eski heyecanları da çok ama çok arıyorum!