Şampiyonluk sezonunda yani 2010'da ilk olarak medyanın duayeni Uğur Dündar'ı kandırmıştı Diyarbakırsporlular!.

Kaçın kurasısın Uğur Bey; o ekrana çıkmadan önce bir sor, soruştur; kim, neler yapmış diye?

Yalan yanlış bilgilere lapin gibi atlayıp, Bursalılara saydırması hala aklımdadır duayen gazetecinin; Soğukoluk'da randevu evlerini basar, üç kağıtçı gıda tüccarlarının fare, böcek üşüşmüş leş gibi ürünlerine kamera zomlarken bile böyle kolay linç yapmamışsındır üstat, yanılıyor muyum?!.

'Ben bundan böyle Diyarbakırsporluyum!'

Rengin, şeklin beni hiç ilgilendirmiyor da; 13 yıl önce yaptığın yanlışı Bursalı hala unutamadı, hatırlatmak istedim.

O maçta bir şey yapmamıştı Bursasporlu.

Oturduğu tribünden açılan Türk bayrağına küfredip, İstiklal Marşı okunurken ayağa kalkmadıkları için tepki olarak 'PKK dışarı' diye bağırılmıştı sadece.

Haksız mıydılar.

Asla...

Bayrağıyla, marşına tavır koyanı hiç sevmez Bursasporlu.

'PKK dışarı' sloganı da; bu tavır koymanın kibarca ifadesiydi o maçta.

Hepsine değil, sadece soyu, sopu ile bayrağını inkar edenlere.

O maçı izlemeyen, tribünlerin halet-i ruhiyesinden anlayamaz.

Protesto orada kaldı, kimsenin burnu bile kanamadı.

Ama bu maçın rövanşında Bursasporlu oyuncuların canına kast edildi.

Hakem Mustafa Kamil Abidoğlu tatil etmemiş olsaydı, belki bugün şampiyon Bursaspor'u değil; futbol katliamına kurban gitmiş oyuncularını konuşuyor olacaktık.

Şimdi kimse kusura bakmayacak; bu kulübü kuranların bir kısmının soy ağacında; dağdaki eşkıyanın simsiyah gölgesini görüyoruz.

Şubat 2016'da Bursa'da oynayıp 2-1 kazandıkları Türkiye Kupası galibiyetini attıkları bir twitle 'Sur'da Cizre'de mevzide direnen gerillalar ile fedakar Kürdistan halkına armağan ediyoruz' diyen sütü bozuklarla; sadece Bursalı, Bursasporlu değil,  bu ülkenin her ferdi sonuna kadar mücadele ederek tepkisini koyar.

İlk maçta Diyarbakır'da Bursaspor'a reva görülenleri sütunlarıyla, ekrana taşımayanlar; Pazar günkü maçın bitimiyle birlikte sonra Bursaspor'a karşı sistemli bir şekilde linç kampanyası uygulamaya başladılar.

Meğer medya piyasasında ne çok Uğur Dündar varmış da haberimiz yokmuş!.

Hemen belirteyim;

Maçın öncesinde, içinde ve sonrasında yaşanan olayları kişisel olarak asla tasvip etmiyorum.

Tribünlerde açılan ve 90'lı yılların faili meçhul cinayetlerini çağrıştıran o amaç dışı pankartları da.

Yanlıştı, yakışıksızdı, nedeni ne olursa olsun hiç hoş karşılanmadı.

Olayda ihmali bulunanlarla ilgili zaten devlet gereğini yerine getiriyor.

Şurası iyi bilinmelidir ki;

Bursaspor ve taraftarı; sporla en küçük alakası olmayan görsel medya yorumcularının iki bez parçası üzerinden kolayca linç edebileceği bir camia değildir.

Yapılan bir yanlışlığı kontrgerilla yıllarının operasyonlarıyla özdeşleştirmeye çalışanlar şunu iyi bilsinler ki; bu şehrin genleriyle kimse aklına geldiği gibi oynayamaz.

Bursasporlu devletiyle, milletine sadakatla bağlıdır, bayrağını sever, ülküsü için canını verir.

Ucuz ve çapsız ekran yorumcularıyla, tribün manzaralarından nemalanmak isteyen kifayetsiz siyasetçiler kendi işlerine baksınlar;

Hayatında stadın semtine uğramamışlarla daha fazla uğraşmak istemiyoruz.

Çünkü Bursaspor'un siyaset üstü kimliği göreve kim gelirse gelsin asla değişmeyecektir.

Otelin önünde atılmış 'ne mutlu Türküm diyene' sloganından ırkçılık senaryosu çıkartan kimliğini kaybetmişlere de yazıklar olsun diyorum.

Diyarbakır'daki ilk maçta ' Amedspor Bursa'ya ölüm' tişörtleriyle sokaklarda gezinen terör sevicilerle; kazanılan galibiyeti gerillalara armağan edenlerden hesap soramayanlar, lütfen bir daha Bursaspor'un semtine bile uğramasınlar.

Bu kulüp size taraftarı ve camiasıyla iki beden büyük gelir!.