Frutti Extra Bursaspor'un Cedevita Olimpija Ljubljana önünde ilk iki çeyrek becerdiği en iyi şey; 'sezonun ilham verici ikonu' olmaya aday sert ve temaslı savunmasıydı.

Fark yaratan karakteristik oyunuyla; rakibine sakız gibi yapışarak adeta adım attırmadı sahanın her iki tarafında.

Adriyatik Ligi'nde 90'dan aşağı skorlarla kazanmaya alışmamış Cedevida bu boğucu sertlik nedeniyle çembere uzaktan bir sevgili gibi bakmakla kaldı ilk iki çeyrek boyunca.

Bir türlü isabet kaydedemediler;

Kadronun keskin nişancıları Yogi Ferrell, Amar Alibegovic, Edo Muric'le birlikte; ikinci çeyrek biterken attığı üçlük dışında, Aaron Harrison.

İçerisi de yardımlaşmalı savunma ile karartılınca;  bir baktık 'çember altı' da 'yasak bölge' oluvermiş.

Frutti Extra Bursaspor'a dönecek olursak;

'Savunma bizim olmazsa olmazımız' moduyla parkeye bıraktığı oyuncularından basketbolun bu yönüyle ilgili harika verim alan Alimpijeciv'in, hücum tarafında aynı öğrencileriyle; Cedevita gibi sürekli çember dövmesine çözüm bulamaması bir çelişki oldu.

Maçın bir noktadan sonra 'bugün kimin eli sıcaksa o kazanacak' çekişmesine dönüştüğünü gördük.

Yüzdeye vurulunca düşük bir şut performansıyla oyuna tutunmaya çalışan iki takım izlendi ilk çeyrek.

İkinci çeyrek karavanaya devam edenler potalarında sayı görmeme adına savunmalarına yaslanıp, karşılaşmayı 'atamıyorsan yeme' formatında kısır bir döngüye mahkum etti.

Özetle çekişme, heyecan, tempo olsa da; skor düşük kalınca tadını fazla çıkartamadık ilk yarıda maçın.

Frutti Extra Bursaspor cephesinde;

Onuralp Bitim, Yiğitcan Saybir, Derek Needham ile hala 'iş yapar mı yoksa hayal kırıklığı mı yaşatır' ikileminde bırakan Anthony Clemmons'un girmeyen şutları; karşılaşmanın kalan bölümü için de tereddütleri beraberinde getirdi.

İlk üçlüğümüzün ikinci çeyreğin ortalarına doğru Clemmons'la gelmesi bu savın önemli bir kanıtı oldu.

Frutti Extra Bursaspor üçüncü çeyrek itibariyle parkeye kararlı bir şekilde dönüş yaptı. Defolar giderilince görünmeye başlayan gerçek kimlik; basketbol adına keyif verici enstantaneleri de yaşatmaya başladı.

Savunma ayni sertliğiyle devam ederken, şutlarda biraz daha yüzdeli isabet sağlanıyor, tepeden ikili oyunların sonunda içeri iyi devrilen Zach Auguste ile Ahmet Düverioğlu da çember altından seri üretim yapıyorlardı.

Son iki çeyrek takım enerjisi ile gerçek kimliğine dönüştü. Açık alanda yakalanan Cedevita'ya karşı potaya giderek kolay sayılar bulan Frutti Extra Bursaspor, oyun sete dönünce de iyi seçilmiş dış şutlarla eline geçirdiği momentumu ufak git geller dışında bir daha sonuna kadar bırakmadı.

Son iki çeyreğin özellikle Yiğitcan Saybir adına 'yeniden doğuş hikayesi' ne dönüştüğünü söyleyebiliriz.

Anadolu Efes'in bol yabancılı rotasyonunda kendisine bir türlü dakika bulamayan Yiğitcan'ın küllerinden yeniden doğuşu için yeni bir mecra gerekiyormuş meğerse.

İçindeki saklı kalmış yeteneklerin birer birer dışa vurumu gibiydi Cedetiva karşılaşması Yiğitcan adına.

Sert savunmasının yanı sıra yağmur gibi üçlük soktu; 'transition game'lerde partneri Onuralp'la sergilediği uyumu ise görülmeye değerdi. Araya sıkıştırdığı iki spektaküler smacı ise; garnitür niyetine izledik.

Basketbol oynamaya susamış bir oyuncunun, kendisine yeterince fırsat tanındığında içindeki cevheri ortaya nasıl çıkartacağının kanıtı da oldu diyebiliriz bu karşılaşma için.

Alimpijevic'in rahle-i tedrisinden geçmek; eski kulüplerinde kıyıya köşeye bırakılmış yerlileri yürütmek şöyle dursun koşturuyor resmen.

Önce Onuralp Bitim, şimdi de Yiğitcan Saybir.

Anadolu Efes'in değerini bilemediklerinin, Frutti Extra Bursaspor'un kazancı hanesine yazılması; 'nerede hata yaptık?' sorusunu da akıllara getiriyor insanın ister istemez.

Son çeyrek Cedevita yakalamaya çalışırken, hiç geri adım atmayan Frutti Extra Bursaspor ise sonuna kadar momentumu elinde bulunduracaktı.

Savunma, sertlik, ikilik, üçlük şut, pick and roll oyunlar, çember altı ya da ne kaldıysa geriye; o bölgelere kamikaze uçakları gibi intihar saldırılarında bulunarak ev sahibini bir kez daha halsiz ve çaresiz bırakacaktı bitiş kornası öttüğünde.

Gecenin en güzel görüntüsü; geçen yıl yarı finalist olarak çıkılan Stozice Arena'nın soyunma odasına başlar dik olarak dönülürken, tribünlerdeki parmakla sayılı Bursasporlunun güler yüzlü bakışlarla oyuncuları tebrik etme yarışına girmeleriydi.

Gururla onuru birlikte yaşamak o kadar güzel ki;

Dusan Alimpijevic oyun mantalitesinin yanı sıra; farklı kadro kurgulamalarıyla da bu ligin en renkli ve karizmatik coachlarından birisi.

Bir kere elindeki her oyuncusuna, özellikle de yerli rotasyonuna duyduğu aşırı güven; hayranlık uyandıracak derecede üst seviyede.

Kendilerinden yeteri kadar verim alabilmek için, kötü oynamalarına bakmazsınız ısrarla ve inatla saha içinde tutarak öz güvenlerini kazanmaları noktasında çok inatçı ve farklı bir yaklaşım sergiliyor.

Bu özelliğini başka bir antrenörde göremiyorsunuz.

Bir örnek vermek gerekirse geçen hafta T.Telekom maçından kötü oynayıp sıfır çeken Yiğitcan'ı dün akşam yanında oturtacağına; Cedevida karşısında 30.36 dakika süre tanıyarak kendine gelmesini sağlayan faktördü Sırp hoca.

Yiğitcan Saybir' de teşekkürünü; maçı  5/5 ikilik, 3/4 üçlük, 4 ribaunt, 2 asist,  toplam 19 sayı ve 22 verimlilik puanıyla tamamlayarak yaptı.

Özetle Frutti Extra Bursaspor yerli oyuncuların yeniden kazanımı noktasında bir rehabilitasyon merkezi gibi çalışmakta.

Bu yeni misyonun merkezinde de kuşkusuz Dusan Alimpijevic var.

Onuralp Bitim böyle bir keşfin ürünü idi; Yiğitcan Saybir'de bu yoldan yürümeye kararlı yeni bir keşif gibi durmakta.

Kadroda her alan yerlilerin; Bursaspor'da oynamaktan keyif aldığını görmek ise başka bir farkındalık.

Sistem içinde geçirecekleri rehabilitasyon evresinden sonra Ahmet Düverioğlu ile Enes Berkay Taşkıran'ın da önemli katkılar yapmaya başlayacağı yadsınamaz bir gerçek.

Sırp hoca eşit ve paylaşımcı rotasyonlarıyla kadrosunda bulunan her oyuncusunu olabildiğince değerlendirmeye çalışarak, genele 'kimsenin yeri ve pozisyonu garanti değil, hak eden oynar' mesajı vermeye çalışmasını çok önemsiyorum.

Yani 'hak edenle, çalışana forma duvarda asılı durmakta, kimse tekelinde görmemeli' demekte.

Cedevida karşısında oyuna girenle çıkanın trafiğine yetişemedik.

Demek ki kadrodaki her ismin hocasının gözünde bir şekilde değeri var; takımın bireyi olmayı fazlasıyla hak ediyorlar.

Sezonun henüz başı olmasına karşın üç resmi maçını da kazanan Frutti Extra Bursaspor'un an itibariyle en belirgin farkı; kurgulanan savunma sertliği içinde ısrarla oynamaya devam etme çabası.

Tabii bu rol dağılımında Derek Needham'ın saha içindeki çok yönlü liderliğinin Frutti Extra Bursaspor'un başarılarındaki katkısını da unutulmamalıyız.

Deneyimli oyun kurucu faul sorunu yaşamadığı sürece bu geminin tartışmasız lideri; onunla oynamaya devam ettikçe de direksiyon emin ellerde.

Ligin en az sayı yiyen takımıyız, EuroCup'a da şahane bir başlangıç yapıldı.

Eksiklik!

Elbette var;

Geçen sezon ki Derek Needham, Andrew Andrews organizasyonu; hem skor, hem de oyunu yönlendirme bağlamında fazlasıyla aranmakta.

Anthony Clemmons bu maçta iyi olsa da, genel tanımlama içinde soru işaretleri bırakabilecek bir oyuncu gibi gözüktü.

O bakımdan şutörler bir şekilde tıkanınca; aradan sıyrılıp rol kapacak extra bir skorere; Avrupa Kupası da düşünülünce mutlaka gereksinim olacaktır.

Baktıklarını biliyorum;

Kim olduğunu ise ben de sizler gibi gelince öğreneceğim!