A Milli Basketbol Takımımız, şansının hiç tutmadığı İtalya'ya bir kez daha utandıran bir oyunla ve fark yiyerek yenilirken ilerisi için de umut ışığı yakmadı. 67-80

Eğer Eurobasket 2025 elemelerinde gruptan çıkmayı garantilememiş olsaydık, bu yenilgi çok eleştirilir; kaldıysa eğer bayağı da kelle kopartılırdı!..

'Aman incinmesinler, hafiften dokundur!..'

Öyle bir dünya kalmadı kusura bakmasınlar;

Kulakları köküne kadar çekerek uyaracaksınız ki; ancak bundan anlarlar.

Kağıt üzerinde ve sözde kaldı '12 Dev Adam' sloganı artık;

Mevcut kadro aslında; 'Güliver Cüceler Ülkesinde' romanına konu olan kahramanlara taş çıkartacak kadar ufacık tefecik durmakta parkenin üzerinde;

Dün akşam takım halinde o kadar kötü oynadılar ki; tarifi mümkün değil;

Athena'ya söylemeli de dillere pelesenk olmuş o hit şarkısına yeniden bir format atsın; Mevcut besteyle

Bugünkülere övgü filan değil, olsa olsa eleştiri düzülür.

İtalya'ya basketbolun hiçbir kategorisinde şansımız tutmuyor, bizi nerede bulurlarsa evire çevire yeniyorlar kabul de;

Dün akşam şehir İstanbul, mekan eski Abdi İpekçi idi; onun hatırına oynar gibi yapardı insan.

Mücadele, şut, savunma, ribauntlara konsantrasyon;

'Sıfıra sıfır elde var sıfırdınız'.

Salona davetiyelerle beleşe sokulmuş (!) basketbola hayli yabancı o kadar seyirciye bile ayıp ettiniz !.

Karşımızdaki İtalya'da 'İtalya olsa' biraz anlayacağım da;

As kadronun dörtte üç evde bırakılmış!;

Rezervin rezervi; neredeyse C kadrolarıyla maç yaptık; Bebelerine bile gücümüz yetmedi anlayacağınız;

Çoluk çocuğa yenilince insanın bayağı kanına dokunuyor;

İki atletik uzun Diouf ve Akele ile, dışarıdan neredeyse her attığı sokan, maçın yıldızı Pajola içimizden geçip giderken, tribündeki seyirciden farkı yoktu aslan parçası dev adamların!..

Şut atamayan, adam tutamayan, ribaunt alamayan, çember altından bile ıskalayan bomboş bir takım gibiydiler;

Ve bu boş takımın oyuncularına; kenarda oturduğu yerden müstehzi bakışlar fırlatmaktan başka bir şey yapmayan

coach Ergin Ataman vardı.

Hepiniz sınıfta kaldınız, oturunuz SIFIR.

Bu takıma yazın yapılacak finallerde katılacak bir tek Alperen Şengün'le Ömer Faruk Yurtseven var, gerisini ayni oyuncular.

Kimse bana 'bu ülkeden de NBA'ye gidecek oyuncu çıkıyor' diye hikaye anlatmasın.

İki tane çıktı; birisi Mehmet Okur, diğeri Alperen Şengün;

Mevcutları dün akşam gördük Allaha emanetler; alttan gelenlerden de umut ışığı yakan yok.

Nasıl olacak o zaman bu iş?

Gidip de tutunamayanların bir kısmı kaldığı yerdeler;

Bir milim ilerleme yok, tersine geriye gitmişler;

Örneğin Furkan Korkmaz;

Fişi çekmiş sanki;

Cedi Osman'la, Onuralp Bitim biraz kıpırdanmamış olsalar; maç daha acayip bir yerlere gider, altından kalkılamayacak bir skorla biterdi; Allah beterinden korudu.

Bu yenilgi ayni zamanda; yerli oyuncu pazarında piyasayı kafalarına göre belirleyen bizim menajer tayfasının da iflası gibi oldu.

Pazarladıkları oyuncuların verilen paraları kazanmayı hak etmediği, şişirilmiş birer balon oldukları gerçeği ortaya çıktı.

Çağrıldıkları milli takımda aldıklarının yüzde birini bile veremeden; bir milli maçı daha birlikte kahır mektubu yazarak bitirdiler !.

Devşirme Shane Larkin tam hazır değil;

Diğer 1 numaralar da bu maçta yetersiz kaldılar.

Uzun rotasyonu en sıkıntılı pozisyonumuz.

Furkan Haltalı ile Muhsin Yaşar beklentilerin altında oynadılar.

Sonuç mu?

Türk basketbolunun uluslararası piyasada an itibariyle Alperen Şengün dışında gurur duyup, övünebileceği bir icraatı yok !.

Bol soslu yabancılardan kurulmuş kadrolarla Euroleague'de hava atmaya çalışıyoruz!..

Z raporu gibi oldu belki ama; basketbolumuz üzerine daha fazlasını yazmaya insanın eli klavyeye gitmiyor.