Sanatın gücü: Tiyatro

Türkiye'de Tiyatro Tarihi
Türk tiyatro tarihi; köy ve halk tiyatrosunu içeren geleneksel tiyatro ve Osmanlı Devleti'nin batılılaşma hareketini içeren Batılı tarzda Türk tiyatrosunu barındırır.
Geleneksel Türk tiyatrosu; köy seyirlik oyunları, Karagöz ve Hacivat, orta oyunu, meddahlık ve kukla gibi türlere sahiptir. Bu gösteriler doğaçlama ve güldürü üzerinedir. 19. yüzyılın ikinci yarısında orta oyunu Batılı tarza uyarlanmaya çalışılmış fakat tuluat adında yeni bir tür çıkmasına neden olmuştur. Tuluat tiyatrosunda, batılı tarzdaki eserler eski metinleri baz almamış, yine doğaçlamaya başvurulmuştur. Tuluat böylece yavaş yavaş yerini batılı tarzda tiyatroya bırakmıştır.
Tanzimat Fermanı ile kültür sanat bakımından tiyatro ön plana çıkmış, Osmanlı Devleti saray dışındaki tiyatroları da desteklemeye başlamıştır. Bu dönemde oyunlar, ilk önce yabancılar sonra gayrimüslimler ve en son da müslüman tiyatrocular tarafından sergilenmiştir. Osmanlının Batılı anlamda kurduğu ilk tiyatrolar ise Naum Tiyatrosu ve Gedikpaşa Tiyatrosudur.
Tiyatro, edebiyat dünyasının ilgisini çekmiş ve Namık Kemal, Şinasi gibi edebiyatçılar da bu türde ilk örneklerini vermiştir. Şinasi'nin yazdığı Şair Evlenmesi batılı anlamındaki ilk tiyatrodur. Geleneksel tiyatroda önceleri güldürü ağırlıklı eserler verilirken, daha sonra aşk acıları, aile çatışmaları, batı hayranlığı gibi konularda da eser verilmeye başlar. 1914 yılında tiyatronun kurumsallaşması, Darülbedayi'nin kurulması ile başlar.
Cumhuriyetin ilanından sonra, yeni toplum zihni oluşturan ve yeni tarihi destekleyecek oyunlar çıkarılmaya başlanmıştır.